[CrawL-E]

Dışarıda,odamın camında görünen bir yüz var.Anne ve babam
inanmayacaklar gerçi.O beni izliyor,izliyor ve izliyor...Küçük
kardeşim bunu duymaktan nefret ediyor.Yüzü olmayan adamın
hikayesi ile onu korkutmaya çalıştığımı düşünüyor.
Beni saatlerce,gece gündüz izleyen bir yüz var...
Ablam hepsinin yalan olduğunu düşünüyor;anne ve babama
psikologları çağırmaları gerektiğini söylüyor.
Onlara bundan kaç kez bahsettiğim fark etmiyor,karanlıktaki
adamdan.Kimse dinlemiyor.Annem dışarı çıkıp oynamamı
söylediğinde korkuyorum,çünkü dışarı çıktığımda ona yakın olmak
zorunda kalıyorum.O çok uzun,o çok ince.Sanki hiç yemiyormuş
gibi!
Adam beni izlerken hareket etmiyor,sadece üşümüş
hissettiriyor,kaçmamı engelliyor.Onun etrafta olmasını sevmiyorum
ve çitlerden uzak durmam gerektiğini hissediyorum.Annem akşam
yemeği için beni evin içine sürüklemek zorunda kalıyor çünkü ona
bakmayı bırakamıyorum.Annem dışarıda geç SAATLERE kadar
kaldığım için kızgın.Onu göremiyor mu? Uzun adam artık
bahçemizin içinde.
Bu gün yemekten sonra annem odamda oturmamı söylüyor-
Televizyon yok- çünkü o çağırdığında eve gelmedim.Onu bahçede
dururken gördüğümde masamda oturup babam kontrol etmeye
gelmeden önce ödevimi bitirmeye çalışıyordum. Yüzü olmayan,uzun
adam penceremin yakınında duruyordu. Artık her zaman orada
duruyor,hatta onu annemle babama parmağımla işaret ederek
gösterirken bile.Ailemin neden onu göremediklerini bilmiyorum.
Rüyalarım artık sadece ondan ibaret,arkadaşlarım için sihir
yaparken o da arka planda duruyor.Rüyalarımda da beni izliyor.Ona
beni rahat bırakmasını söyledim,ama sadece rüyalarımda.
Annem bu gün eve doktor çağırdı,ona çok hasta olduğumu,kan
öksürdüğümü,yemediğimi,uyuyamadığımı ve sürekli uzun bir
adamdan bahsettiğimi söyledi.Sanırım artık bir önemi kalmadı.
Doktor hastaneye gitmem gerektiğini,beynimle ilgi bir sorun
olabileceğini ve bazı testlerin yapılması gerektiğini söyledi.
Öksürmem kötüleşti,canım çok yanıyor,uzun adam hala izliyor.
Geceleri annem iyi olduğumdan emin olmak için yanımda
duruyor,ne mırıldandığımı soruyor ve ben söyleyemiyorum.Sözleri
bilmiyorum,mırıldandığımı bile bilmiyordum.Bana yaklaşıp alnımdan
öpüyor.Uzun adam artık penceremin dışında değil.Bütün gün onu
orada göremedim,ama o hala rüyalarımda.Onun uzun,çok uzun
kolları bana uzanıyor.
Kulağıma gelen müzik sesi çok yüksek,annemin bana bir şeyler
okuduğunu görebiliyorum-dudakları hareket ediyor- ama müzik çok
sesli.Öksürüyorum ve tekrar öksürüyorum,bu sefer çok fazla kan
geliyor.Annem yatağımın ucunda oturmuş bana bakıyor,durmasını
bekliyor.Ama durmuyor.Durmasını çok isterdim,çünkü ona
söylemem gereken bir şey var...
Uzun adam artık dışarıda değil,bahçemizde de değil,ağaçların
arasında bile değil....
Öksürük çok fazla,uykulu hissediyorum...Bu hisse karşı savaşmaya
çalışıyorum çünkü anneme söylemem gerek....
Uzun adam artık köşede....
Odamın içinde...